Harry Potter en de Relieken van de Dood deel 2. Harry Potter en de Relieken van de Dood deel 2 (oorspronkelijke titel: Harry Potter and the Deathly Hallows part 2) is de tweede van in totaal twee verfilmingen van het gelijknamige Harry Potter- boek van de Britse schrijfster J. K. Rowling. De film behandelt de tweede helft van het boek.[5] Het is de achtste en tevens laatste fantasie- /avonturenfilms in de serie. De film is officieel in première gegaan op 1.

België als Nederland.[3][3][4][6][7]Warner Bros verzorgde de distributie. De drie acteurs die de hoofdpersonen vertolkten in de voorgaande zeven films, Daniel Radcliffe, Rupert Grint en Emma Watson maken ook allemaal in deze laatste films hun opwachting.[8]Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud en/of de afloop van het verhaal.

Het verhaal begint met een flashback naar het moment dat Voldemort de Zegevlier uit het graf van Perkamentus steelt. Daarna gaat het verhaal verder met Harry, Ron en Hermelien, die in De Schelp, het huis van Bill en Fleur, praten met Grijphaak, en plannen maken om in Goudgrijp te komen. Grijphaak wil hen wel helpen, maar wil hiervoor als beloning het Zwaard van Griffoendor. Harry overdenkt de consequenties en gaat aarzelend akkoord.

Ook praten ze met Olivander, die hen uitleg geeft over de geschiedenis en bijzonderheden van de Zegevlier. Om ongezien in Goudgrijp te komen neemt Hermelien Wisseldrank in en verandert in Bellatrix van Detta.

Ron verkleedt zich als Oost- Europese vriend van Bellatrix en Harry en Grijphaak verschuilen zich samen onder de Onzichtbaarheidsmantel. Zo komen ze aan in Goudgrijp.

Tijdens de rit naar de kluis worden ze natgespoten door betoverd water waardoor de wisseldrank ineens stopt met werken en daardoor het alarm afgaat. Eenmaal in de kluis keert Grijphaak zich ineens tegen het trio, omdat hij er (terecht) niet op vertrouwt dat Harry hem het Zwaard van Griffoendor daadwerkelijk zal geven. Uiteindelijk is dit echter zonder succes: na een gevecht en diverse toverspreuken ontsnappen ze, met het Gruzielement (de Beker van Huffelpuf), op de rug van de draak. Harry krijgt een visioen van de gedachtes van Voldemort. Hij weet dat het trio op zoek is naar zijn Gruzielementen. En hij ziet ook dat het laatste Gruzielement iets te maken heeft met Ravenklauw.

Harry Potter en de Relieken van de Dood deel 2 (oorspronkelijke titel: Harry Potter and the Deathly Hallows part 2) is de tweede van in totaal twee verfilmingen van.

Kijk ook op. binnenland. De krant Deals Service Kijk ook op 7 km 12 °C. 21.07.2017 "the strangest forms appear to me in everlasting streams to renew illusion’s seed that no thing will ever be relieved void is mind itself. Issuu is a digital publishing platform that makes it simple to publish magazines, catalogs, newspapers, books, and more online. Easily share your publications and get. Joan Crawford, geboren als Lucille Fay LeSueur, (San Antonio, 23 maart 1904 – New York,) was een Amerikaans actrice. Hoewel er voornamelijk in de media.

· "It felt a little absurd," attendee Diana Goodwin told Belgian news outlet VRT. "Especially when you're watching a movie that completely revolves around a. Apple heeft niet twee, maar drie nieuwe iPhones onthuld. Naast de iPhone 8 en iPhone 8 Plus is er de iPhone X. Je spreekt het uit als ‘iPhone Ten’. Dit is de. A TIME TO HOPE - Full Of Doubts (MCD) France: October 2016: Ad van Osch: Style: Post Hardcore / Metalcore Running time: 12:07 (Tracks: 5) A TIME TO HOPE is a French. Overzicht van alle programma´s. A; B; C; D; E; F; G; H; I; J; K; L; M; N; O; P; Q; R; S; T; U; V; W; X; Y; Z; 1; 2; 3; 4; 5; 6; 7; 8; 9; 0; 1.

Voldemort is razend als hij bij Goudgrijp aankomt. Hij vermoordt bijna iedereen, inclusief Grijphaak. Het trio Verdwijnselt naar Zweinsveld. Hier worden ze opgevangen door Desiderius Perkamentus. Deze probeert Harry nog om te praten door hem voor te houden dat zijn broer Albus Harry allerlei levensgevaarlijke opdrachten laat uitvoeren terwijl hij niets over zichzelf heeft verteld, maar Harry laat zich niet van zijn stuk brengen: het trio gaat zoals gepland naar Zweinstein om de jacht naar Gruzielementen voort te zetten.

In de Kamer van Hoge Nood, waar de meeste leden van de Strijders van Perkamentus zich schuilhouden, krijgt hij een warme ontvangst, en ze gaan meteen aan het werk. Ze vinden de diadeem van Ravenklauw en vernietigen het. Ook de Beker van Huffelpuf wordt vernietigd in de Geheime Kamer door Hermelien, waarna Ron en Hermelien er eindelijk voor uitkomen dat ze van elkaar houden en elkaar zoenen. Voldemort is absoluut niet blij met zijn nieuwe toverstok (de Zegevlier), het lijkt wel of de stok niet goed naar hem luistert. Hij roept Sneep bij zich.

Hij vermoordt Sneep in een poging de stok voor zichzelf te winnen, omdat hij in de veronderstelling was dat Sneep de laatste "echte" eigenaar van de stok was. Sneep geeft Harry een laatste herinnering en vertelt hem dat hij zijn moeders ogen heeft. Dan sterft Sneep.

Harry bekijkt de herinnering van Sneep in de Hersenpan. De herinnering laat zien dat Sneep altijd al aan de goede kant heeft gestaan, en voor Perkamentus, met gevaar voor eigen leven, gespioneerd heeft. De herinnering laat ook zien dat Harry zelf het laatste Gruzielement is, hij zal dus moeten sterven om Voldemort te kunnen verslaan. Harry gaat naar het Verboden Bos, waar Voldemort en zijn Dooddoeners ook zijn. Hij is bereid om te sterven en geeft zich over. Voldemort vuurt de Vloek des Doods op Harry af.

Harry verliest het bewustzijn en komt in een wereld tussen leven en dood terecht, waar hij in een gesprek met Perkamentus belandt. Perkamentus laat hem weer terugkeren in leven. Omdat Harry zijn eigen leven wilde opgeven voor de anderen, zijn de anderen dus onkwetsbaar. Harry doet alsof hij dood is. Voldemort laat zijn prijs zien. Voldemort schreeuwt het uit dat Harry Potter dood is, en alle Dooddoeners beginnen dan te lachen.

Marcel Lubbermans stapt naar voren en zegt tegen Voldemort dat Harry misschien dan wel dood is, maar in hun harten verder leeft. Hij springt naar voren en probeert Nagini te doden, maar dat gaat in eerste instantie mis. Harry wringt zich uit Hagrids armen, hij leeft nog. Er volgt een gigantisch gevecht in Zweinstein, waarbij het Marcel uiteindelijk toch lukt om Nagini's kop af te hakken - het allerlaatste Gruzielement is nu vernietigd en Voldemort is net zo kwetsbaar als ieder ander normaal mens.

Dan komen ze uit op de binnenplaats. Harry en Voldemort staan tegenover elkaar. Voldemort en Harry gaan weer in duel. De Vloek van Voldemort kaatst op de ontwapeningsspreuk van Harry terug omdat de Zegevlier beseft dat Harry zijn echte meester is en dus in Voldemorts handen niet goed werkt. Voldemorts lichaam verandert in as - Voldemort is voorgoed vernietigd. Watch Online Watch Solyaris Full Movie Online Film. Nadien breekt Harry de Zegevlier in tweeën om een eind te maken aan de macht van de staf. De film eindigt met een epiloog, 1.

Harry, Ron, Ginny, Hermelien en Draco hun kinderen naar de Zweinsteinexpres brengen. Nederlandse stemmen[bewerken]De films zijn geregisseerd door David Yates die al eerder de vijfde en zesde Potterfilm regisseerde.[3.

Het script is geschreven door Steve Kloves, die ook het script van de eerste vier en de zesde film schreef.[4. De opnames van de twee films, die tegelijkertijd werden opgenomen, duurden van 1. Het Britse tabloid News Of The World heeft gemeld dat er brand zou zijn geweest op de Harry Potterset tijdens de opnames van een gevecht om Zweinstein. Het ging om een paar explosieven die ervoor moesten zorgen dat Zweinstein werd opgeblazen.

Het vuur raakte de set, en er brak brand uit. De brandweer wist het vuur te doven door veertig minuten lang te blussen. Verschillen met het boek[bewerken]Zoals in de voorgaande films is er ook in bij de Relieken van de Dood het een en ander aangepast of weggelaten uit het oorspronkelijke verhaal.

In het boek vindt het ultieme gevecht tussen Harry en Voldemort plaats in de Grote Zaal. In de film vechten ze door het hele kasteel van Zweinstein heen. In het boek wordt de Diadeem van Ravenklauw (onbedoeld) vernietigd door Vincent Korzel door middel van Duivelsvuur. In de film doet Harry Potter het met een Basilisktand, waarna hij de diadeem snel in de brandende Kamer van Hoge Nood gooit voordat de deuren dichtgaan. In het boek krijgen alle meerderjarige leerlingen de keuze om wel of niet mee te vechten.

De minderjarigen worden weggeleid, net als alle Zwadderichleerlingen. In de film wordt de keuze niet geboden en vecht iedereen (behalve de Zwadderichleerlingen) mee. Harry gaat in het boek naar de leerlingenkamer van Ravenklauw om een kopie van de Diadeem te bekijken, in de film krijgt hij de uitleg van Loena Leeflang en Helena Ravenklauw.

De rollen van de Kragges zijn in de film ook beduidend kleiner dan in het boek. In het boek heeft Percy Wemel gebroken met zijn familie omdat zij overduidelijk niet de zijde van het Ministerie hebben gekozen. Pas aan het einde van het boek komt hij tot inkeer en vecht hij mee tijdens de Slag om Zweinstein. In de film komt deze plotlijn in zijn geheel niet voor, en is Percy slechts heel kort in beeld tijdens het gevecht. In het boek repareert Harry zijn kapotte toverstok met de Zegevlier, waarna hij de Zegevlier teruglegt in het het graf van Perkamentus. In de film repareert Harry zijn stok niet, hij breekt hier de Zegevlier in twee stukken en gooit hem in een afgrond.

Joan Crawford - Wikipedia. Joan Crawford, geboren als Lucille Fay Le.

Sueur, (San Antonio, 2. New York, 1. 0 mei. Amerikaansactrice.

Hoewel er voornamelijk in de media over haar werd geschreven vanwege haar persoonlijke leven, speelde Crawford in talloze films en won ze in 1. Oscar voor haar rol in Mildred Pierce. Hierna werd zij nog tweemaal voor een Oscar genomineerd, maar ze won deze niet. Crawford werd als derde en laatste kind van de uit Tennessee afkomstige Thomas E. Le. Sueur (1. 86. Anna Bell Johnson (1.

Ze had een oudere zus, Daisy Le. Sueur, die op jonge leeftijd stierf. Hal Le. Sueur, haar oudere broer, was aan het einde van de jaren 3. Ondanks de Franse achternaam, was de familie bijna volledig van Engelse afkomst. Verre grootouders waren Franse Hugenoten die aan het begin van de 1. Londen naar Virginia.

Hier leefden ze al menige generaties.[2]Vader Le. Sueur verliet het gezin rond de geboorte van Crawford en keerde nooit meer terug. Een verbitterde Anna Bell Johnson verhuisde met haar kinderen naar Lawton.

Hier trouwde ze met Henry J. Cassin, de eigenaar van een theater waar vaudeville optredens plaatsvonden. In deze jaren ging Crawford door het leven onder de naam Billie Cassin.[3] Ze was dol op de stukken die werden opgevoerd in haar stiefvaders theater en ze werd door hem aangemoedigd om ook te gaan dansen, haar grote passie. Al snel begon Crawford, net zoals de showgirls in de stukken van haar stiefvader, haar eigen kostuums te maken en schreef ze ook haar eigen stukken, die ze vervolgens met vrienden uit de buurt opvoerde.[4]Haar droom als danseres viel in duigen toen ze in de scherven van een gebroken melkfles stapte, terwijl ze probeerde te ontsnappen aan haar pianolessen om met haar vrienden te gaan spelen. Ze was anderhalf jaar lang niet in staat om naar school te gaan. Na drie operaties aan haar voet was ze hersteld en kon ze na een lange periode uiteindelijk weer lopen en dansen.[5]Rond haar elfde jaar werd haar stiefvader Cassin betrapt Crawford te hebben misbruikt en de familie verhuisde in 1. Kansas City. Hier runden Anna en Cassin kort een slechtlopend hotel.

Niet veel later werd Crawford van de basisschool overgeplaatst naar een katholiekekostschool, St. Agnes. Kort daarna gingen Anna en Cassin uit elkaar en ging Anna noodgedwongen in een wasserij werken om geld te verdienen. Anna kon het lesgeld niet meer opbrengen en Crawford werd gedwongen mee te werken om op school te kunnen blijven.[6] Zowel Anna als Cassin gaven de jonge Crawford de schuld van hun scheiding. Crawfords seksuele relatie met haar stiefvader was volgens hen de oorzaak van de scheiding en hierom heeft Anna haar dochter haar verdere leven veracht.[7]Vervreemding & leven als student[bewerken]Na haar verblijf op de kostschool, werd Crawford aangenomen op de Rockingham Academy.

Werd er op haar vorige school al op haar neergekeken, op de Rockingham Academy werd ze nog afschuwelijker behandeld. Tijdens haar opleiding werd ze zéér verwaarloosd door het lerarenkorps. Ze droegen de 1. 5- jarige Crawford meer klusjes op dan dat ze haar lesgaven.[8] Tijdens de weekenden thuis, werd ze ook niet hartelijk ontvangen. Haar moeder trouwde met Mr. Hough en ze was zo bang dat Crawford ook met hem een seksuele relatie zou krijgen, dat ze haar dwong het huis voorgoed te verlaten. In 1. 92. 2 werd Crawford aangenomen op het Stephens College in Columbia. Opnieuw was ze een student die hard moest werken om de lessen te mogen volgen.

Vanuit academisch oogpunt was ze niet voldoende geschoold om te worden toegelaten, maar met behulp van haar vroegere directeur lukte het Crawford toch.[9] Ze stopte echter al na één semester, omdat ze meer tijd besteedde aan werken en feesten dan aan haar studie. Al snel keerde ze terug naar Kansas City. De jonge Crawford hield zich in deze periode vooral bezig met feesten. Ze ging vaak mee met mannen en probeerde zo veel mogelijk de aandacht te krijgen, die ze in haar jeugd niet had gehad. Dit veranderde toen ze Ray Sterling ontmoette. Crawford werd verliefd op hem en de twee kregen een relatie. De welgemanierde en intelligente Sterling had een goede invloed op Crawford.

Hij raadde haar aan meer uit het leven te halen dan haar dagen feestend door te brengen. Sterling wordt gezien als Crawfords eerste echtgenoot. Zekerheid hierover is er echter niet.

Sterling bleek homoseksueel te zijn en nadat Crawford hierachter kwam, begon zij te experimenteren met vrouwen.[1. Nadat ze in 1. 92.

Katherine Emerine. Ze kreeg de baan, maar nadat de show al na een paar weken werd afgelast, keerde Crawford terug naar Kansas City. Ze werd gebeld door Emerine vanuit Chicago, die haar vroeg om haar in Chicago te komen opzoeken. Crawford nam onmiddellijk de trein naar Chicago, maar toen ze hier aankwam, ontdekte ze dat Emerine de stad had verlaten. Ze besloot om Emerines agent Ernie Young te bezoeken. Hij nam Crawford aan en zorgde ervoor dat zij rollen kreeg in verschillende revues in Oklahoma City.

Later werd bekend, dat ze tot in de late uren gedwongen werd zakenmannen te "vermaken". Ook zijn er geruchten, dat ze in deze periode gearresteerd werd, omdat ze illegaal werkzaam zou zijn in de prostitutie.[1. Toen ze voor een show in Detroit was, werd ze opgemerkt door de New Yorkseproducent J. J. Schubert. Hij gaf haar een rol in zijn toneelstuk Innocent Eyes, die in première ging in maart 1.

Crawford ging nu opnieuw door het leven als "Lucille Le. Sueur" en was in dit jaar vooral te zien in de stukken Eyes en The Passing Show of 1. In de late uren werkte ze als danseres in de Club Richman. In december 1. 92. Harry Rapf, een belangrijke producent van Metro- Goldwyn- Mayer, gevraagd voor een screentest, nadat hij haar had gezien in The Passing Show of 1. Hoewel ze in eerste instantie geen indruk had gemaakt, regelde de manager van The Passing Show of 1. MGM nog een auditie voor Crawford.

Toen ze tijdens de Kerstmis van 1. Kansas City doorbracht, kreeg ze een telefoontje, dat haar tweede auditie een groot succes was en dat ze zo snel mogelijk naar Hollywood moest komen. Op 1 januari 1. 92.

Hollywood.[1. 2]Periode in de stomme film (1. Begin van een carrière[bewerken]. Joan Crawford aan het begin van haar carrière. Hoewel ze na haar aankomst in Hollywood onmiddellijk een filmcontract kreeg, had Crawford moeite een rol te bemachtigen. Ze ontdekte dat de studio haar contract al na 6 maanden kon verbreken.

Daarom besloot ze te leren acteren om zodoende een betere kans te maken om een rol te krijgen. Tot dat moment was het dansen haar enige ambitie geweest, maar ze realiseerde zich dat ze hiermee niet kon doorbreken. Ze begon rond te hangen op sets om acteurs te zien werken en vroeg haar mentoren Harry Rapf en Paul Bern om advies voor haar carrière. Ze leerde hoe ze op de juiste manier moest poseren voor foto's en hoe ze zich zo aantrekkelijk mogelijk kon opmaken. Ze verscheen in befaamde restaurants en nachtclubs en won verschillende danscompetities. Het lukte Crawford om opgemerkt te worden door de pers.[1. Naast haar sociale verschijningen in het openbaar, groeide Crawford toch uit tot een bekende danseres.

Door haar carrière als danseres werd ze opgemerkt door Michael Cudahy. De twee werden danspartners en kregen al snel een relatie. Door hun verschillende afkomst bleef deze echter niet lang bestaan.

Rond deze periode bloeide wel een levenslange vriendschap met William Haines op.[1. Haines raadde Le.

Sueur aan om sociale contacten te leggen met mensen die bij MGM aanzien hadden, waaronder Irving Thalberg, Louis B. Mayer en cameraman Johnny Arnold. Arnold raakte gefascineerd door Crawfords unieke gezicht en begon haar professioneel te fotograferen. Al het harde werk zorgde voor resultaat.

In februari 1. 92. Norma Shearer voor de film Lady of the Night. Naar eigen zeggen behandelde Shearer haar verschrikkelijk en negeerde ze haar het grootste gedeelte van de tijd waarin werd gefilmd. De twee groeiden uit tot grote rivalen.[1. Niet veel later was ze opnieuw tegenover Shearer te zien in Pretty Ladies. Het is de enige film waarin ze genoemd staat als "Lucille Le.